کد مطلب:188924 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:228

باقر العلوم و عبادت
چگونگی عبادت هر شخص وابسته به شناخت وی از معبود دارد. هر مقدار شناخت از معبود عمیق تر و زلال تر باشد، عبادت نیز با عظمت تر و شفاف تر خواهد بود. و هر مقدار شناخت برتر باشد عبادت و پرستش نیز از كیفیت برتر بهره مند خواهد شد.

شناخت امامان از خدا، شناخت برتر است. به همین خاطر عبادت آنان تجارت نیست. همان گونه كه از ترس عقوبت هم نیست. بلكه چون از



[ صفحه 47]



عظمت خدا شناخت دارند و خدا را شایسته عبادت می دانند عبادت می كنند، كه امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود، وجدتك اهلا للعبادة [1] .

باقر العلوم علیه السلام چون شناخت صحیح دارد و چون به اوصاف جمالیه و جلالیه خدا به خوبی آگاه است؛ خدای خالق، رازق، رؤوف و مهربان را شایسته عبادت می داند. خدای همه جا حاضر، به همه چیز ناظر را می پرستد. خدا را می بیند و عبادت می كند. خدای غایب را خطاب نمی كند، ایاك نعبد، خدایی كه با قلب و روحش احساس می كند، به وی خطاب می كند: ایاك نعبد، كه باقر العلوم علیه السلام خود به این حقیقت اعتراف نمود كه من خدایی را كه نبینم عبادت نمی كنم، ما كنت لاعبد شیئا لم أره [2] .

هنگامی كه شناخت از خدا این گونه باشد، عبادت نیز به شكل دیگر خواهد بود. زیرا كه عبادت برخاسته از شناخت است. این شناخت برتر باقر العلوم علیه السلام است كه خدای حاضر و ناظر را می پرستد. این گونه شناخت چه نوع عبادت را در پی خواهد داشت؟ به گوشه هایی از عبادت حضرت اشاره می شود.


[1] بحار، ج 41، ص 14.

[2] تاريخ ابن عساكر، ج 54، ص 282، مختصر تاريخ دمشق، ج 23، ص 80.